Aby zostać wolontariuszem, należy wydrukować i wypełnić kwestionariusz kandydata na wolontariusza, a następnie skontaktować się z koordynatorem wolontariatu w hospicjum (osobiście lub telefonicznie) . Formularz można pobrać z naszej witryny, wystarczy kliknąć tutaj.

Kandydat na wolontariusza, który nie jest pełnoletni jest zobowiązany do dołączenia do kwestionariusza zgody podpisanej przez rodziców lub opiekunów prawnych. Wzór takiej zgody można pobrać z naszej witryny, wystarczy kliknąć tutaj.

Jeśli wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie i kandydat zostanie zaakceptowany, wtedy podpisujemy z nim umowę o współpracy. Porozumienie o współpracy można pobrać z naszej witryny, wystarczy kliknąć tutaj.

Wolontariusz uzyskuje od nas zaświadczenie o wykonywaniu świadczeń na rzecz „Hospicjum” we Włodawie. Wzór takiego zaświadczenia można pobrać z naszej witryny, wystarczy kliknąć tutaj.

Kontakt:

• koordynator wolontariatu hospicyjnego
• kom. 784 096 701
• e-mail: hospicjum@onet.eu

Dokumenty:

1. Kwestionariusz kandydata na wolontariusza
2. Zgoda rodziców lub opiekunów prawnych
3. Porozumienie o współpracy
4. Zaświadczenie o wykonywaniu świadczeń wolontarystycznych

ZOSTAŃ WOLONTARIUSZEM!!
we Włodawskim Hospicjum

Pierwsze kroki do wolontariatu hospicyjnego.

Wolontariat – dobrowolna, bezpłatna, świadoma działalność na rzecz innych, wykraczająca poza związki rodzinno – koleżeńsko – przyjacielskie.
Źródło: Centrum Wolontariatu w Warszawie

Jeśli pragniesz zostać wolontariuszem hospicyjnym, zgłoś się do Hospicjum we Włodawie:

• Skontaktuj się z koordynatorem Wolontariatu (osobiście lub telefonicznie)
• Koordynator opowie Ci o Hospicjum, o specyfice pracy, zapyta o Twoje zainteresowania, doświadczenia, umiejętności, poprosi o wypełnienie kwestionariusza; poprosi o kontakt.

Wolontariusz – kto może nim zostać:

• Wolontariuszem może zostać każdy, bez względu na wiek, płeć, status społeczny
• Wolontariusze to osoby, które chcę pomagać w Hospicjum charytatywnie
• Młodzież szkolna (w przypadku uczniów wymagamy zgody rodziców), studenci, dorośli, osoby różnych zawodów i kwalifikacji
• Wolontariuszem zostaje każdy, kto przejdzie pomyślnie szkolenie-kurs dla wolontariuszy, opiekunów chorych, szkolenie stanowiskowe, szkolenie BHP.

Kontakt:
koordynator wolontariatu hospicyjnego
Tel. kom. 784 096701

ul. Pancerniaków 3
22-200 Włodawa
e-mail: hospicjum@onet.eu

NUMER KONTA BANKOWEGO
68 1500 1373 1213 7003 8391 0000

SERDECZNIE ZAPRASZAMY!!
 

Włączając się w wolontariat możesz:

• Lepiej poznać otaczający Cię świat i samego siebie,
• Nawiązać nowe przyjaźnie i znajomości,
• Zdobyć umiejętności, które przydadzą się w dalszym życiu’
• Mieć poczucie, że Twoja obecność i Twój uśmiech są bardzo potrzebne i cenne,
• Pomagać chorym na oddziale w Hospicjum,
• Pomagać przy organizowaniu imprez charytatywnych,
• Angażować innych kolegów w życie Hospicjum,
• Zostać przyjacielem żonkilowych Pól Nadziei i promować je w swojej szkole,
• Brać udział w kwestach na rzecz Hospicjum.

KONTAKT:
koordynator wolontariatu hospicyjnego
Tel. kom. 784 096 701
e-mail: hospicjum@onet.eu

Wolontariusz medyczny – to osoba, która podejmując współpracę z hospicjum, pracuje w bezpośrednim kontakcie z chorym pomaga mu w pielęgnacji, spożywaniu posiłków, przebywa z nim, rozmawia, czyta mu książki lub gazety, a pacjentów poruszających się na wózkach wywozi na spacer. Aby zostać wolontariuszem medycznym, należy być pełnoletnim i ukończyć specjalistyczny kurs przygotowawczy. Podczas kursu wolontariusz nabywa umiejętności pomagające mu w opiece nad pacjentem, ale też uczy się rozmawiać z chorym i jego rodziną. Umiejętności te są przydatne zarówno w pracy zawodowej (np. u pielęgniarek, ratowników medycznych, opiekunów osób starszych), jak i w życiu prywatnym (np. przy opiece nad chorymi bliskimi).

Wolontariusz akcyjny nie pracuje bezpośrednio z pacjentem, wykonuje natomiast prace wspomagające codzienne funkcjonowanie hospicjum. Pomoc takiego wolontariusza jest szczególnie przydatna podczas wszelkiego rodzaju akcji promocyjnych i charytatywnych. Przygotowywanie i dystrybucja materiałów promocyjnych i zaproszeń, przygotowywanie i przeprowadzenie akcji, szukanie sponsorów – to tylko przykłady czynności wykonywanych przez wolontariuszy przy okazji takich akcji. Osoby chętne do niesienia pomocy przydatne są także w spokojniejszych okresach funkcjonowania hospicjum czy wspierającego go stowarzyszenia, kiedy to pomocy wymagać może m.in. prowadzenie strony internetowej, pozyskiwanie nowych wolontariuszy, utrzymywanie kontaktów z rodzinami pacjentów, rozsyłanie podziękowań darczyńcom. Ponadto, wykorzystując swoje specyficzne umiejętności, wolontariusze pomagają hospicjom jako prawnicy, ogrodnicy, tłumacze, kierowcy.

Prawo, a wolontariat

Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Z 2003 r. Nr 96, poz. 873) po raz pierwszy zdefiniowała pojęcie wolontariusza oraz określiła zasady wykonywania przez niego świadczeń i reguły korzystania z tych świadczeń.

Poza ustawą o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, kwestie dotyczące wolontariatu regulują następujące akty prawne:

• ustawa o pomocy społecznej z dnia 29 listopada 1990 roku (Dz.U. z 1998 Nr 64, poz. 414 ze zm.);
• ustawa o Zakładach Opieki Zdrowotnej z dnia 30 sierpnia 1991 roku (Dz.U. Nr 91, poz.408);
• rozporządzenie MPiPS (ministra pracy i polityki społecznej) z dnia 13 stycznia 1999 roku w sprawie zlecania przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych organizacjom pozarządowym oraz jednostkom samorządu terytorialnego zadań z zakresu rehabilitacji zawodowej, społecznej i leczniczej;
• rozporządzenie MPiPS z dnia 1 września 2002 w sprawie zasad, na których wolontariusze mogą podjąć pracę w placówkach opiekuńczo – wychowawczych udzielających pomocy dzieciom częściowo lub całkowicie pozbawionym rodziców (Dz.U. nr 80, poz. 900);
• rozporządzenie MPIPS z dnia 30 czerwca 2000r w sprawie szczegółowych zasad i form współdziałania administracji publicznej z innymi podmiotami oraz wzorów ofert, umów i sprawozdań z realizacji zadań pomocy społecznej;
• rozporządzenie MENiS z dnia 11 grudnia 2002 w sprawie szczególnych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym w publicznych poradniach specjalistycznych (Dz.U. z 2003r. Nr 5, poz. 46).

Prawa i obowiązki wolontariusza

Obowiązki

• wolontariusz nie pobiera wynagrodzenia za wykonywane czynności;
• posiadane kwalifikacji i spełniania wymagań odpowiednich do rodzaju i zakresu świadczonej pomocy, jeśli prawo tak nakazuje – przykład: kwestowanie nie wymaga dodatkowych kwalifikacji, natomiast zastrzyk wykonać może jedynie osoba z odpowiednimi zaświadczeniami (wykształcenie pielęgniarskie);
• osoba niepełnoletnia może zostać wolontariuszem jedynie za pisemną zgodą rodzica lub opiekuna (wzór zgody).

Prawa

• obowiązkowe pisemne porozumienie (umowa), gdy świadczenie wolontariusza na rzecz danej instytucji trwa powyżej 30 dni. W przypadku pierwszych 30 dni korzystający jest zobowiązany potwierdzić na piśmie treść porozumienia tylko wtedy, gdy wolontariusz zażąda takiego potwierdzenia, ale wystarczy również porozumienie ustne. Porozumienie musi zawierać informacje o zakresie, obowiązkach i czasie wykonywanych świadczeń, a także opis możliwości rozwiązania porozumienia. (wzór umowy);
• na prośbę wolontariusza korzystający potwierdza treść porozumienia, wydaje pisemne zaświadczenie oraz opinię o wykonywaniu świadczeń;
• korzystający ma obowiązek informowania wolontariusza o przysługujących mu prawach i obowiązkach oraz zapewnia dostępność tych informacji;
• wolontariuszowi przysługuje zaopatrzenie z tytułu wypadku przy wykonywaniu świadczeń.
• wolontariusza trzeba poinformować o ryzyku dla zdrowia i bezpieczeństwa związanym z wykonywanymi świadczeniami oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami. Należy także zapewnić mu higieniczne i bezpieczne warunki pracy oraz odpowiednie środki ochrony indywidualnej uzależnione od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z ich wykonywaniem;
• korzystający ma obowiązek pokrycia kosztów podróży służbowych i diet wolontariusza;
• jeżeli wolontariusz wykonuje świadczenia przez okres nie dłuższy niż 30 dni należy mu się ubezpieczenie od następstw nieszczęśliwych wypadków ze strony korzystającego. Powyżej 30 dni – na podstawie umowy pisemnej – wolontariusz jest ubezpieczony przez państwo. (więcej w dziale ubezpieczenia).

Korzystający może pokryć inne niezbędne koszty ponoszone przez wolontariusza oraz koszty szkoleń.

Praca a wolontariat

Zgodnie z Kodeksem Pracy podejmując pracę pracownik ma prawo do płatnego okresu próbnego, jak również do płatnego okresu stażowego i nie należy mylić tych form zatrudnienia z wolontariatem. W dawnych czasach wolontariusz był praktykantem pracującym bez wynagrodzenia w celu zaznajomienia się z zawodem, ale teraz powinniśmy kontynuować tworzenie współczesnej formy wolontariatu, której założenia zawiera Karta Wolontariusza. Wiele nieporozumień wynika z braku wiedzy na ten temat.
W typowych sytuacjach wolontariusz nie podejmuje swoich działań całkowicie samodzielnie, lecz powinien stosować się do wskazówek drugiej strony, która jego pracę organizuje. Można powiedzieć, że stosunek prawny łączący korzystającego z wolontariuszem nie jest stosunkiem pracy, tylko stosunkiem cywilnoprawnym, a wykonywane przez wolontariusza świadczenia na rzecz korzystającego jest świadczeniem „odpowiadającym świadczeniu pracy”, a nie świadczeniem pracy samym w sobie.

Ubezpieczenia

Zgodnie z ustawą wolontariusz, który współpracuje z korzystającym nie dłużej niż 30 dni, musi mieć wykupione przez korzystającego ubezpieczenie od nieszczęśliwych wypadków.

Po 30 dniu przechodzi pod opiekę państwa polskiego z mocy ustawy „O zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szczególnych okolicznościach” (Dz. U. Nr 199, poz. 1674) w art. 2 dodaje się pkt 12 w brzmieniu: przy wykonywaniu świadczeń przez wolontariusza, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 marca 2003r „O działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. Nr 96, poz. 873) ” i objęty jest ubezpieczeniem wypadkowym”.

Należy oczywiście zawrzeć z wolontariuszem stosowne porozumienie o współpracy na piśmie, które zaświadcza o tym, że wolontariusz z daną organizacją bądź instytucją współpracuje.

Zgodnie z brzmieniem art.46 ust. 1 ustawy wolontariuszowi mogą przysługiwać świadczenia zdrowotne na zasadach przewidzianych w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym. Jednak korzystający nie jest zobowiązany do płacenia składki na ubezpieczenie zdrowotne wolontariusza.

Krystyna Samoszuk wolontariuszka
Społecznego Zakładu Opieki Hospicyjnej
„Hospicjum” we Włodawie – Psycholog
Jestem osobą otwartą, pogodną, odważną, ciekawą świata. Chętnie podejmuję nowe wyzwania. Jednak kiedy otrzymałam propozycję: „Czy nie chciałaby Pani podjąć pracy jako psycholog w Hospicjum we Włodawie?” – pojawiło się „nie”: To nie dla mnie; Nie pracowałam z dorosłymi, zawsze z dziećmi i młodzieżą; Nie dam rady; Nie zniosę cierpienia, śmierci i wiele, wiele innych „nie”. Za tym wszystkim krył się lęk.

Ciekawość jednak zwyciężyła. Umówiłam się na rozmowę z doktor Wiesławą Puchala. Rozmawiałyśmy o sukcesach, problemach oraz oczekiwaniach i potrzebach Hospicjum. Poznałam pracowników Hospicjum. Postanowiłam, że podejmę się tej pracy na próbę, bez podpisywania jakiejkolwiek umowy.

Pierwsza rozmowa z chorym była dla mnie bardzo trudna. Właściwie ja tylko słuchałam. Zaskoczyło mnie to, że nie słyszę żadnych skarg, utyskiwań, a jedynie historię życia, którą chciała się podzielić z drugą osobą.

Zostałam i pracuję jako wolontariuszka, bo doszłam do wniosku, że w życiu wszystkiego nie da się przeliczyć na pieniądze. Są sprawy i ludzie dla których warto poświęcić swój czas, odrobinę siebie. Poznałam wiele osób, zarówno chorych jak i ich rodziny.

Od tych, którzy odeszli, zostali lub cierpią nauczyłam się wiele: pokory, pogody ducha, cierpliwości, dystansu do wielu spraw, a co najważniejsze życzliwości. Czy zostanę tu długo? Nie wiem. Wiem natomiast, że jeden raz tylko przejdę przez ten świat. Jeśli więc mogę uczynić coś dobrego – to robię to, bo drugi raz już nie będę tędy przechodziła.

Krystyna Samoszuk wolontariuszka
z Hospicjum we Włodawie

Jestem wolontariuszem ponieważ lubię pomagać…

Aneta Esko wolontariuszka Społecznego Zakładu Opieki
Hospicyjnej „Hospicjum” we Włodawie, uczennica II LO
we Włodawie.

Każdy człowiek potrafi okazywać dobroć, potrafi nieść pomoc i ofiarować swoje serce. Wystarcza tylko chęć i wszystko staje się możliwe. Moja praca jako wolontariusza rozpoczęła się w szkole średniej. Na jednej z lekcji mieliśmy spotkanie z panią, która zajmuje się wolontariatem. Tłumaczyła nam jak wygląda praca wolontariusza, jakie są jego zadania. Po spotkaniu z ogromną chęcią zapisałam się do szkolnego klubu wolontariusza.

Miesiąc później miałam już prace. Chodziłam do chłopca w wieku 9 lat. Moim zadaniem była pomoc w lekcjach. Daniel nie był całkowicie sprawny, gdyż miał poważne problemy zdrowotne. Nie chodził do szkoły, dwa razy w tygodniu przychodziły do niego panie nauczycielki, lecz to było za mało i chłopiec miał duże zaległości. Razem odrabialiśmy polski, czytaliśmy książki – zaprzyjaźniliśmy się. Do Daniela chodziłam cały rok szkolny. W drugiej klasie również zgłosiłam chęć bycia wolontariuszem. Tym razem pomagałam bliźniakom Ani i Adasiowi w wieku 12 lat. Dzieci były zdrowe, po prostu nie radziły sobie z nauką i potrzebowały pomocy. Ta praca wyglądała zupełnie inaczej niż pierwsza. Polubiliśmy się od samego początku. Chodziłam tam dwa razy w tygodniu, zawsze z wielką ochotą. Między mną, a tymi dziećmi nawiązała się niezwykła więź. Pomagałam im w lekcjach, uczyliśmy się razem i zawsze znajdowaliśmy czas na rozmowę. Mogliśmy rozmawiać godzinami, a czas szybko nam płynął. W wolnej chwili opowiadali mi o szkole, chwalili się osiągnięciami i ze smutkiem mówili o swoich niepowodzeniach. Radzili się mnie i prosili o pomoc nie tylko związaną ze szkoła i nauką – byłam szczęśliwa, że mogę im pomóc. Sprawiało mi to wielką przyjemność. Za każdym razem gdy przychodziłam czekali na mnie. Ta praca wiele mnie nauczyła i sprawiła, że stałam się lepszym człowiekiem. Kontakt utrzymujemy do dziś.

Teraz gdy już jestem w klasie maturalnej poważnie myślę o swojej przyszłości i w pewien sposób szukam swojego miejsca na ziemi. W dalszym ciągu chcę być wolontariuszem, lecz tym razem zaciekawiło mnie takie miejsce jak Hospicjum. Pracowałam już z dziećmi, teraz chciałabym doświadczyć jak wygląda praca ze starszymi, chorymi i potrzebującymi pomocy. Zdaję sobie sprawę, iż jest to bardzo odpowiedzialne zadanie, lecz uważam, że sobie poradzę. Chorzy, starsi ludzie czują się samotni, opuszczeni, potrzebują kogoś kto, by był przy nich w tak ciężkich chwilach choroby. Osoby, która uśmiechem rozświetli ich życie. Czasem wystarczy tylko rozmowa, potrzymanie za rękę, by druga osoba poczuła się szczęśliwa. Zwykłe pytanie „Jak się Pani dziś czuje?” sprawia, że ta osoba wie, że jest dla kogoś bardzo ważna, że jest ktoś kto się o nią troszczy. Cudownie jest usłyszeć słowa „Jak dobrze, że jesteś”.

Aneta Esko wolontariuszka z Hospicjum we Włodawie